Відео

Sanirim lisede yasadiklarimi anlatsam bi cok insan cok sasirir.. 23 yasindayim suan ve gercekten zorbalik vb deneyimler insanda agir tramvalar birakiyor. Neyse ki hayatimin şu noktasinda bi cogunu geride biraktigimi dusunuyorum. Ama ozellikle ortaokul lise caglarindaki arkadaslarima en buyuk onerim hangi kosulda olursa olsun susmamalari. Ben bu hataya dustum ve basima gercekten gelmeyen kalmadi. Soguk, utangac, anksiyete sahibi bi insan olabilirsiniz. Bende öyleydim. Ama emin olun agzinizdan cikacak tek bi laf dahi sizi uzun vadeli koruyabilir. Bu yaşimda liseye dönsem her sey cok farkli olurdu fakat dönemeyecegim. O yuzden eger hali hazirda bu durumlari yasayan arkadaslarim kardeslerim varsa en buyuk onerim korkmamak. Arkadaslar gerekirse manyak gibi davranip siz karsinizdakini korkutun ki bu konuda gercekten ciddiyim. Zorbaya karsi zorbalik yapin demiyorum ama hakkinizi lutfen savunun ya. Sizden daha degerli bi varlik yok bu dunyada bunun farkina varin. Kendinizi korumak adina (tamamen kendi gorusum) gerekirse zorbalara zorba olun, kaba olun, kotu olun. Ama izin vermeyin size bunu yapmalarina.

Sonu beni mahvettiiii ne olucak o kadar merak ediyorum kii🥹

bende anlatmak istiyorum. ortaokulda her şey normal sayılırdı aslında. 5. sınıfın ikinci döneminde sınıf değiştirmiştim (sınıfta zihinsel engelli bir çocuk vardı ve beni her ne kadar garip gelse belimden kaldırıp kucağına almıştı aileme söylediğimde hemen sınıf değiştirmiştik) ben eski sınıfımda sevilen biriydim ama sınıf değiştirince herkes bir anda düşman kesilmişti. tuvalette falan beni gördüklerinde sıkıştırıyorlardı ama yeni sınıfımda arkadaş edinmiştim ve her şey düzelmişti. 8. sınıfta ise bizim sınıfta olmayan ama nefret ettiğim zorbanın teki olan biri vardı. maalesef ki lisede aynı sınıfa düştük ve bana yapmadığını bırakmadı. başımdan aşağı su döküp saçımı karıştırması yaptığı zorbalığın sadece bir tanesi. 10. sınıfa geçince de tabii ki hiçbir şey değişmedi. sürekli benimle dalga geçiyordu vs. şimdi 11. sınıfa geçtim ve sırf o seçti diye eşit ağırlık seçmeyip sayısal seçtim. şimdilik mutluyum gibi

Seni dünyalar kadar seviyorum(ruz) Sıla💗

Ben yaşadığım değil ama yaşattığım ve sonrasında ise çok pişman olduğum bı zorbalığı anlatmak istiyorum... Aslında bunlar yaşanırken çok küçük ve bilinçsizdim. İlkokulda sınıfa 1. sınıfı tekrar okumak durumunda kalan bı kız gelmişti ve geçen senede bizim öğretmenimiz o kızı tanıyormuş öğretmen bütün sınıfın içinde kızı ( bence) rendice edicek şekilde uyardı ve geçen seneki gibi olmamasını söyledi zaten kızın kötü bı aile ortamında yetiştiği belli oluyordu o yaşlarda tabi bizim sınıftaki diğer öğrenciler bende dahil olmak üzere onunla çok dalga geçerdik her tenefus nerdeyse itip kakardik, bı gün hiç unutmam ve her seferinde düşündükçe vicdan azabı çekiyorum kıza çok sert bir şekilde vurmustum bunu şu an küçüklük ve dış etkenlerin gazı ile yaptığımı düşünerek kendimden çok utanıyorum ... Bu durum böyle gitti kız hala zorbalaniyordu amaçsız yere ortaokulda da aynı okuldaydik durum sözlü şiddete evrilmisti zaten 6 yada 7. sınıftan sonra onu gormedim şu an lisedeyim ama eğer bir gün onu gorursem kendim adına en azından özür dilemeyi düşünüyorum umarım beni (bizi) affede

son kitap mı bu yoksa devem edicek mi kitap???

Benimki tam anlamıyla bir zorbalık değil belki ama yine de anlatmak istedim. Çünkü benim yaşadıklarım zorbalık korkumla yaşandı. Küçükken zayıf bir çocuktum fakat pandemi dönemine gelindiğinde işler biraz değişti. Kilo aldım. Fazlasıyla. Yemek ayırt eden birisiyim, çoğu şeyi yemem ama sürekli atıştırmalık yerken tartıda olmam gereken kilodan 8 kilo fazla bir rakam gördüm. Ortaokul çağında olduğumdan bayağı etkilendim tabii. Normalde sevdiğim tarzda giyinmek yerine üzerime 50 kat bol gelen kıyafetler, yüzümü kapatan şeyler giymeye başladım. Pandemi bitmesine rağmen maske takmaya devam ettim. Eskiden hep saçımı toplardım ama saçımı toplamaktan bile çekinir oldum. Üzerime giydiğim, yaptığım hiçbir şeyi kendime yakıştırmıyordum. 2023 ün sonlarına doğru yeni okul döneminin açılmasıyla (lise öğrencisiyim) maskemi açtım. 2024 başlarında ise artık eskisi kadar yemek yememeye, hatta hiçbir şey yememeye başladım. En ufacık yediğim şeyden kilo alırım diye korkup yemiyordum. Yani kendimi aç bırakmaya başladım. Sonunda ise şuanda 47 kiloyum. Şuan bu halimden mutluyum ama sağlıksızım. Hep özgüvenli ve dışa dönüktüm. (Kilolu zamanlarımda bile.) Ama bir türlü fiziksel olarak kendimi tam hissetmiyordum. Şuan kendimi aç bıraktığım için pişmanım. Evet şuan kendimi seviyorum ama bir çok sağlık sorunu beraberinde geldi. Siz benim yaptığımı yapmayın. Sosyal medya ve çevre zorbalıkları fazla biliyorum ama onların standartlarına değil, kendi standartlarınıza uyun. Bırakın kendiniz olun. En önemlisi mutlu ama sağlıklı olun.

14 yaşındayım inş bu yorum uzun diye okumamazlık etmezsin çünkü sen bu yorumu okumazsan başka kimle dertleşeceğimi bilmiyorum. Küçükken akran kuzenim tarafından defalarca zorbalandım ve dışlandım bunu teyzemle paylaştığımda azar yedim, sadece o kuzenim değil diğer kuzenlerim de benimle dalga geçiyordu o kuzenlerime göre her zaman daha anlayışlı ılımlı iyimser olduğum içindi onlar yaptıkları çoğu şeyin suçunu da bana atardı o zamanlar kendimi ne kadar savunabilirsem o kadar savundum (Annem de beni savundu bir büyük kavga hariç onu da anlatacağım.) Anasınıfta sosyal bir çocuktum ne kadar orda ki çocuklar benle oynamak istemeseler de ben hep çabalardım.ilkokul 1. Sınıftada hayatımda ilk kez zorbalığın böylesine uğradım (İnş da daha yaşamam) bir çocuk vardı sürekli teneffüste beni takip eden, tokatlar atan, kızlar tuvaletine kaçtığım zaman peşimden gelip kabin kapısını kırmaya çalışan bir çocuk bunlar daha başlangıçtı ilk öğretmene şikayet ettim öğretmen çok üstünde durmadı ve bir daha olmasın dedi. Sanırım bunun özgüveniyle ben ve o zamanlar ki iki arkadaşımla beraber o çocuğu sırt sırta itiyorduk ben en sondaydım bu yüzden arkadan benim omzumdan tutan biri yoktu ben önümdeki kızı o da o çocuğu itiyordu en son anladık bu bizi salmayacak kapıya doğru koşarak kaçmaya başladık. Ben en sonda olduğum için diğerleri hızla giderken arka da kaldım ve o çocuk okul formam olan elbisenin arkasında ki ip den tutup çekti tam hızla gidiyim derken arkadaşı da kapıyı kapattı okul masasına çıkıp çığlıklar attım ama nafile ordan nasıl indim hatırlamıyorum ama çocuk beni duvara dayamış boğazımı sıkıyordu diğer arkadaşıda elinde çikolatalı mı muzlu mu ne sütünü içip gülerek izliyordu ztn kapıyı da o kapatmıştı. O günün nöbetçi öğretmeni de bizim sınıf hocamızdı kulağında kulaklık olduğu için ve koridor sesinden beni ve çığlıklarımı duymamıştı. O çocuk bana iğne batırdığı esnada teneffüs çaldı ve sırasına geçti sınıfa gelen bir kaç kişi niye ağladığımı sorunca olanları söyledim çocukla konuştular (Özel bölgeme iğneyi batırmıştı iki-üç kere fln ama neyse ki şuan iyiyim ) sonra ben bu olayı anneme söyledim olay baya büyüdü tabii babam okulu basmaya kalktı çocuktan nasıl korkuyorsam kabuslarıma girdi uyuyamadım ve annemlerle gece geç saatlere oturmaya başladım o gündür bugündür hiç erken yatmam (Artık erken deneyeceğim yatmayı). Ortaokula geçtiğim de artık zorbalıklar son bulur sanıyordum ama öyle olmadı ztn ilk sınıf pandemiyle geçti 6. Sınıfta bir kaç karantinaya alındık onun dışında okuldaydık. 6. Sınıfta bir kız grubundayım sonra bunlar ikiye bölününce bende onları saldım banane diyip. Sonra kendime yakın ark buldum derken aynı sınıfa yazıldığım akran kuzenimle dışladılar beni ilk zamanlar onun yanında oturuyordum. Beni sürekli küçük düşürmeye çalışıyordu hatta bana "Çalışkanlar tembellerle oturmaz." Diyip yer değiştirmişti notum ondan max iki puan fln azdı hep takdir alıyordum. Ben bu durumu anneme, annem ise teyzeme dedi teyzem yaygara kopardı beni çok kötü azarladı ayaklarım tirtir titreyecek kadar kendi hakkımı savundum elbet ama kuzenim sadece arkada sahte göz yaşları ile ağladı o gün orda bir çok akrabam vardı ama kimse araya girmedi bazısı balkonda duymadı bazısı karışmadı bile.Sonra benim 5. Sınıftan konuştuğum aynı sınıfta olduğum kızla arkadaş oldum aynı ilkokulu okuduk ama hiç konuşmamıştık bu zamana dek neyse ben onla yakın ark oldum sonra yanlız başına duran ve o kız grubunun küstüğü kızla arkadaş oldum onlar beni dışlayana ve insanların dış görünüşüyle dalga geçene kadar her şey iyiydi. Bu durum da iki kız grubuna da küstüm bazen bana bakıp gülerek konuşulardı ne kadar zoruma gidiyordu anlatamam.... Sınıfta ztn oldum olası sevilmezdim sınıftakileri bende sevmezdim çünkü yarısı kekoydu.8. Sınıfta kendime arkadaş buldum tabii 4. Sınıfa ark olmak için çabaladığım ama kimseyle konuşmayan o kız da bizim sınıftaydı o da bahsettiğim gruptaydı ama daha çok pasifti pek bir kavgaya alakası yoktu şimdi kendisi benim yakın arkadaşım (Anlatmayı unuttum ama birinci sınıftan bu yana da bir yakın arkım var bu zamanlar çok yazışmasakta) Neyse sonra bu kız grubundan bazıları barıştı bazıları halen küs. Beni dışlayanlarla çoğu artık barışık ama ben halen küsüm. İlkokul ve Ortaokul hayatım böyle iken lise daha berbat diyorlar ben daha bu olaylara ne kadar katlanabilirim bilmiyorum. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim....

1. Hikaye Sezin Karameşe'nin hesabında da vardı ve ekşi sözlükte de vardı

Güneşi sondurmemm gerek övdüm mü gömdün mü yaparmısın aboneyim

İlkokuldaydım ingilizce hocası harfleri öğrenebilmememiz için her harfin şarkısı olan bir kanaldan şarkı açıyordu ve bir gün yanlış hatırlamıyorsam harf “M” di benim adımda m ile başladığı için ve orda şarkıyı söyleyen kadın sarışın ve tombik olduğu için bana benzetiyorlardı dalga geçiyorlardı bu şekilde bir süre dalga geçilmiştim… hiç unutmam😢😅

Pdf varsa atar mısınız??

Ben bu konuda inanılmaz sinirliyim. 20 yaşıma giriyorum birkaç gün sonra ve sana yazan, ablası yaşında olduğum tüm bebeklerime değerli olduklarını söylemek istiyorum. Geçiyor canlarım cidden geçiyor, evet çok üzülüyorsunuz ama sonunda insanların ağzının torba olmadığını fark ediyorsunuz, o ağızlar siz ne yaparsanız yapın büzülmeyecek ve konuşacaklar. Ben ilkokul ve ortaokulda çok kilolu bir çocuktum hatta beden kitle indeksine göre obezite başlangıcındaydım. Ergenlikte bol sivilceli, doğru saç bakımını bilmediğim için sonradan güzel bir kıvırcığı olduğunu fark ettiğim ama o esnada tülerik saçlı bir çocuktum ve inanın hayatım boyunca o kadar şiddetli bir zorbalıkla karşılaşmadım. Çelme takmalar, beni zorunda bıraktıkları yalnızlığımla dalga geçmeler, düzgün bir diksiyonla konuştuğum için konuşmamı taklit ederek rencide etmeler, tuvalete kitlemeler... Kısaca neler neler. Ama ne oldu biliyor musunuz? Sonunda kilo verdim (bir sağlık sorunum olduğu ortaya çıktı ve tedavi aldim), cildim lisede düzelmeye başladı, yalnız kaldığım vakitlerde kendimi oyaladigim kitaplara aşık oldum ve yaşıtlarım göre çok daha iyi bir genel kültüre sahip oldum. Lisede zorbalanmadim ama pek de sevilmedim ve bu sorun değil. Meyve veren ağaç taşlanır. Şuan tıp 2. sınıf öğrencisiyim, 3e geçiyorum ve gayet sağlıklı bir sosyal hayatım var artık. Bu yaşadıklarınız evet zor fakat hayata küsmek yerine kendinize yatırım yapın. Kült filmler izleyin, kitap okuyun, felsefe okuyun, tiyatro metinlerini inceleyin gitmeye fırsatınız yoksa bile. Derslerinize bakin. Ve nolur bir büyüğünuzden yardım isteyin cunku eğer müdahale edilmezse durmuyorlar sadece siz görmezden gelmeye başlıyorsunuz. İspikçi diye dalga geçsinler istedikleri kadar, bir yetişkin tepki koyduğunda kuyruklarını kistiriyorlar her şekilde.

Çok güzel bir yorum olmuş ❤

Susarsanız abartılacak susmayın

Merhaba Sıla, 22 yaşındayım Bende kendi hikayemi paylaşmak istiyorum.. Ben ailem tarafından zorbalanıyorum… Aslında çok kilolu değilim ama sürekli aptal ve şişko olduğumu söylüyorlar artık aynada kendime bakamıyorum çünkü her baktığımda onların sözleri yankılanıyor kulaklarımda.. Her sofrada 1 kaşık yemek aldığımda kardeşlerim bana şaka altında bu cümleleri söylüyorlar “yeter çok yedin yağlarından ye” diyerek dalga geçiyorlar ve bazen ben haftalarca bişey yiyemiyorum iştahım kaçtığı için. Ne yaparsam yapayım her şey de yetersiz görüyorlar ve benimle beyinsiz diyerek dalga geçiyorlar.. Ve bir çok konuda bu böyle devam ediyor.. Bir çok kez depresyona girdim ve ne yapacağımı bilmiyorum …

Akran zorbalığını iyi bilirim, koleje gittiğim dönem payıma düşeni aldım. En basitinden merdivenlerde kıstırılıp tokatlandım ardından merdivenlerden itildim. Verilmiş sadakam varmışta birşey olmadı. Beden eğitimi dersinde kaya tırmanışı sırasında güvenlik halatını şak diye bırakıp beni yere çakmalarını saymıyorum bile.

Kafada önce bir tartmak lazım ben ve benim geleceğim mi önemli yoksa bu insanların dedikleri mi tabiki siz daha önemlisiniz ayrıca şöyle bir şey de söylemek istiyorum bu insanlar genelde boş insanlar oluyor yani bir amaç peşinde koşmuyorlar tek bildikleri birilerine laf atmak o yüzden de ciddiye almayın lütfen hatta etrafınızda zorbalığa uğrayan arkadaşlarınız varsa onlarla birlik olabilirsiniz

browni cinleri vardı floof ahajsıd onu oku

Cok tatli bi video olmuş. 💙

Bilmiyorum bu yorumu okuyor musun ben çocukluğumda babamı kaybettim ve aşırı derecede zorlu bir hayat geçirdim zorbalandım asla unutamadığım olaylar ben Türkmenim ve türkmen olduğum için piknik yaptığımızda bana yemek verilmemişti ve hocalar buna susmuştu annem asla beni dinlemez asla sevmez bunu hep yüzüme söyler sen benim kızım değilsin seni doğrucağıma taş doğursaydim der ben dilliyimdir hakkımı ararım asla susumam sırf bu zorbaliklardan ötürü Olay cıkarıyordum belki her zaman haklı değildim ama hayatım boyunca asla sevgi görmedim burada ankisiyetem başladı saçımı koparmaya başladım bazen kendimi b.ıçaklamak istedim. Kendimden her zaman nefret ettim sevemiyorum abi kendimi belki güzel olsaydım sevilirdim belki güzel bir imkanım olsaydı sevilirdim bilmiyorum sadece sevilmemek korkutucu . Size saçma gelebilir ama hayatım boyunca annelerinin çocuklarına sarilmalarini kıskandım öyle çok kıskanıyorum ki arkadaşlarımın annesi okula geldiğinde annemin neden sevmeyecekse doğurduğunu düşünüyorum. Ancak annemide anliyorum mal değilim benimde eşim ölse ve ailem üzerime gelse bende böyle olur muydum bilmiyorum delirdiğimi düşünüyorum çünkü herşeyin suçu babamın diye düşünüyorum belki o ölmeseydi ben karşı cinsten nefret etmezdim yada evlenen inslarin ne zaman pişman olucaklarini düşünmezdim Çok uzun okuduysan teşekkürler ve şuna hala iyi değilim telefon bağımlısıyım ve kitap insnalardan kaçmanın güzel bir yolu 16 gircem inş seneye

Ted Bundy vakasının belgelerinde yüzlerce 20-30 yaş arası genç kadınların "fanı" olduğunu, sanki k*til değilmiş bir ünlüymüş gibi mahkeme salonuna onu görmeye gelenlerin olduğu detayı geçer. Charles Manson vakasında da birçok kadın manipüle edilerek Manson ailesinin bir parçası haline gelmiş ve c*nayet işlemiştir, tarihte yer alan bu vakaları görünce sorunun Wattpad olmadığını anlıyoruz aslında. Bu badboy, dark romance sevgisinin kökeni kesinlikle Wattpad ve günümüz medyası değil. Bu detay çok ürkütücü geliyor düşününce.

Kendiniz olmayı sürdürün, sorun diğerleri yani olamayanlar. Bu konuda size yardımcı olacak birkaç kitap önereceğim. "Sınırlar" Dr. Henry Claud, Dr. Jhon Townsend, "Tongue Fu Sözlü Dövüş Sanatı", Sam Horn, "Kendime Düşünceler" Marcus Aurelius. İlk kitabı; Anna' s Archive PDF olarak, ikincisini kitap adı ve PDF biçiminde arama yaptığınız da diğeri ise Anna' s' PDF olarak dan indirebilirsiniz. Burada birçok kitap bulunuyor.

İyi insanlar iyi ki varlar sizi yıllardır takip ediyorum ve çok samimi ve içten birisi olduğunuzu düşünüyorum başarılarınızın devamını dilerim,planlama konusunda gerçekten çok iyi bir zaman yönetiminiz var ve küçük büyük farketmeksizin herkesin kendi hayatında uygulaması gereken bir planlama diye düşünüyorum ve günümüzü planlamadığımızda plansız bir şekilde günümüz geçtiğinde hiç verimli olmuyor gerçekten de bu konuda çok haklısınız.şimdi 22 yaşındayım ve günlerimizi iyi planlayarak geçirmemig gerektiginin onemini daha çok anlıyorum çok teşekkür ederim thanks a lot

Muhtamelen buradaki bircok kisinin ablası sayilabilirim sanirim. Biraz rahat hissetmeleri icin kendi hikayemi anlatmak isterim. İlkokulda obez sınırındaydım çok sık olmasada dalga gecerlerdi akranlarım. Hatta bu yüzden kekeme tarzı şeyler yaşadım ve bu 10. sınıfa kadar devam etti. Ortaokulda ailem beni sporlara gonderdi ve biraz zayıfladım ama yeterli değildi. Bir de sessiz bir tip olduğum için kimse beni umursamadi istediğini yaptı.(En bastaki insanin depremde vefat ettgini ogrendim. Duydugumda üzülmüştüm. Çünkü hayatını yaşayamadı belki de hatalarınından ders çıkarmıştı bilmiyorum) 3 yıl kadar sabrettim ama sonunda beni çıldırtmışlardı. O kadar çok bağırmışım ki diğer sınıflardan bircok kisi toplandı ve sinirden sırayı falan kırdım. O günden beri benimle uğraşmadılar ama aralarına almak istemediklerini de hissediyordum. Liseye geldiğimde bazılarıyla arada konusuyordum ama sırf ozelde okuyorum diye dışlandım. Bende bu yuzden iletişimini kestim onlarla. Lisede de arada zorbaliga ugruyordum basta ama artık basa cikmayi yavas yavas ogreniyordum. Daha sonra kendimi savunabildim ve bu olayları yaşamamaya başladım. Lise bitti neredeyse 20 yasinda olacağım kendi hayatimin temellerini atıyorum ve çevremdeki insanlar artık değişken degil, cevremdeki insanlarla mutluyum. Bana zorluk yaşatan bircok kisi karmalarını yasadı zaten. Sılanın dediği gibi her şey değişiyor. Belki kalbinizde küçük yara olarak kalacak ama üstünü güzel anılarla kapatacaksınız. Umarım bazı insanların umudunu yeşertmişimdir. Unutmayın sizden bir tane daha yok, çok değerlisiniz :) (Yazım hatalarımdan dolayı şimdiden özür dilerim.)

Merhabaaa. Belki cok uzun gelicek ve okumayacaksin ama olsun(birazdan sile de bilirim ajahsj) Yazmakla yazmamak arasinda oldugum bir konunu yazmaya karar verdim. Okudugun icin simdiden tesekkurler. Bu yil 9.sinif ogrencisi olacagim ve bizim burada ana okul orta okul ga da lise gibi terimler yok(azerbaycanliyim) bu yuzden biz eger kendi isteklerimizle okuldan ayrilmasak 11 yil ayni okulda okumak zorundayiz. Ki bunun da zamanla cok iyi bir sey olmadigini anladim. Dislanma ve ardindan da zorbaliga giden bir hikayem var. 4.sinifa kadar her sey iyi gibiydi. O zamana kadar evimizin yolu hemen hemen bir kiz ve ikizi vardi. onlarla cok iyi anlastigimi hatirliyorum ama sonradan okuldan ayrildilar ve boylece eve yanliz gitmeye basladim. Daha sonra sinifimizda dersleri ve davranislarindan hocalar tarafindan takdir edilen bi kac kizla arkadas gibi bi sey olduk. Tenefuslerde konusurduk, disari cikardik ama nedensizce hep benden cok hoslanmadiklarini ya da kendileri aralarinda benimle olduklarindan daha cok konustuklarini, yakin olduklarini hissederdim. Boylece artik her sohbetlerinde bulunmasam da bir cogunda bulunuyordum. Boylece 4.sinifi bitirdim ve karsidaki yil sinifimiza baska bir kiz geldi. Kiz tamamen wattpad hikayesinden firlamisti sanki, kisa bi surede populerlesmis ve arkadaslarimi elimden almisti galiba. Ben bu iliskiden biraz daha koptum. 5 ve 6 bu sekilde gecti. Bu aralar babamin annemi aldattigini ogrendim ve cok buyuk bir cokus yasadim. Ne yapsam da kimseye anneme bile anlatamadim. Zaten babami kendimi bildim bileli sevmiyordum. Firsat buldugunda beni kucumsuyor, bazi seyler de kardesimin gunahi bile olsa beni sucluyor ve cok az da olsa siddete basvuruyordu(bi keresinde uzerime tabak atmisligi bile var) su an hâla babamla yasiyoruz ve galiba birimiz olene kadar da bu devam edecek. Neyse sonra bu populer kiz da okuldan ayrildi. 7.sinifta bizim bu 'arkadas grubumuzda' bi kizin abisi dersten gec ciktigi icin kiz onu beklemeli oldu 50 dakika ve bu zaman diger kizlar da onunla bir ders beklemek istediler. Benim annem baskici birisi oldugu icin izin alsam da vermedi. O zamanki ergen kafamla "eger ben de onlarla kalmazsan daha yakinlasirlar ve boylece beni unuturlar" dusuncesiyle annemden izinsiz onlarla kalmaya basladim. Artik annem anlamisti ve kizmaya baslamisti. Oyle derken 7 de bitti. 8de her sey daha kotulesmeye basladi alakamiz tamamiyle kesildi. Ben konusmamaya basladim ve boylece onlar da sanki ben yokmusum gibi davranmaya devam ettiler. Artik her okuldan eve geldigimde 1 saat gizlice aglayip oyle gune devam ediyordum. Kimse anlamiyordu ve simdi de oyle. Anneme biraz konusmaya calistigimda "kendi kendini kisitliyorsun sen konusmasan kim seninle konusacak, kendini cocuk icinden seciyorsun, psikolojik problemlerin mi var" gibisinden seyler diyordu. Sonradan tamam deyip diger gun onlarla iletisim kurmaya baslamaya calistim. Ama bi gorsen hic sayiyorlardi beni. Gule gule sohbet ediyor ben de biraz gulmeye calisarak sen bi sekilde ben de katilabilir miyim demege calistim. Ama ne bade kabul ettiler ama sanki orda yokmusum gibi davrandilar. Sonradan artik okuldan ayrilmaya kararliydim ve bunun icin para istiyorlardi. Annemi ikna ettim ama seni okulda yiyorlar mi da boyle ayrilmak istiyorsun dedi. Artik onun önunde aglamaya basladim ki etkili olsun. Ama etkili olmadi. Su an 9 u da o okulda o sinifta okumak zorundayim. Biktim ve olmek isteyecek duruma geldim. Su ana kadar ne telefondan ne de gercek hayattan bi arkadasim olmadi, derdimi konusacak bir arkadasim ve annem olmadi. Su an bencillik yaptigim dusunule bilir 16 yillik ailem sonucta. Babamdan aldigin psikolojik ve fiziksel annemden aldigim psikolojik siddetlerden sonra evlatlik olmayi bile dusundum. Ee buraya kadar okuyacagin icin tesekkurler yanit vermeyecek olsan da ama ilk dertlestigim sensin, bu kanal. Bilmiyorum belki birazdan silicem ama yine de hayatimdaki katkilarin, her videona baktigimde yuzumu gulumsetmekten aglayacak duruma getirdigin icin tesekkurler ajjahahsgys Gereksiz bir not: bu arada 3.siniftan beri her sosyallesmege calistigimda ellerim titriyor, nefessiz kaliyorum ve tek kelime bile zorla ediyorum.

arkdaşlar lol oynayan insanlara sosyal mesafe koyun bide terazi burcu olanlara

Selam Sıla öncelikle seni çok sevdiyimi bil. 13 yaşındayım yani daha çok küçük sayılırım. okula o zamanlar kanuşmada zorluğu çekdiyim için bir sene okula gitmeyi erteledik.Yanı 8 sınıfa geçmem gerekirken şimdi 7sınıfa geçiyorum.Bu olay başıma 4 sınıfdayken gelmişdi.Ben hep zaten zorbalanan biriydim.İnsanlar hep elimin ayağımın bir kıza göre iri olmasını eleşdirmişdiş,kilolu olmam bir çok kez alay konusu olmuşdu(Hatta okulda lakabım bile vardı.Otobüs şoförü diye.Neden öyle lakap takdınız diye soruncada otobüs şoförleri şişman oluyor ona göre demişdi)Neyse çok konuşdum.Olayı anlatayım.Doğum günümdü.Hoca bizi dışarı çıkarmışdı..Ormanlık gibi bir yerdeydik.Ben önden gidiyor erkekler ise arkamdan birşeyler konuşuyordu.Sonra ise çoçuk arkama kadar gelib(ben onu fark etmedim) eteğimi yukarı kaldırdı.O kadar utanmışdım ki...Allahdan corab giyimişdim. Hoca sadece o çoçuğa tokat atmışdı.O çoçuğun sadece bir tokatla kurtulması istemsizce sinirlerimi bozuyor.Ne ebebeyine sikayet ne de müdüre (Bilmem belki müdürlük bir şey yokdu)Bu durumu hiç kimseye söyleyebilmedim. Şu an mutluyum ve iyiyim.Sonunda kendimi toparladım.

al senin olsun al ne olursun al benim ömrümden faili meçhul bir deli maktul bir sır olursam ben son günü beklerken son sesi dinlerken faili meçhul bir deli maktul bir sır olursam ben bil ki bazen güçlü bazen kırılgan yorgun düştüm denge bulmaktan en son cümleye hapsolmaktan başka bir yol var

Sılaa lütfen Beyaz Lekeyi okur musun? Biliyorum uzun bir kitap ama senin ne düşüneceğini çok merak ediyorumm. Bir de bu arada, Burada Sadece İyiler Var'ı senin önerinle aldım. Çok beğendim. Teşekkür ederimm. Seviliyorsun.

Merhaba. Ben ilkokuldan 7.Sınıfa kadar okulu çok sevdim. Her zaman okula gitmek istedim ama artık bir türlü içimden gelmiyor. Niye dersen benim annem okulumda müzik öğretmeni olduğu için çok kötü hissediyorum. Sen annene söylersin,müzik hocasının çocuğu o diyip nobetciler sırf öğretmen çocuğu olduğum için kapıyı açıyor. Ama ben bu durumdan çok rahatsızım onlarda söylüyorum. Ve en kötüsü sınıftaki olaylar, hakaretler, sen sus niye konuşuyorsun gibi tabirler çok kötü hissediyorum. Bizim bir grubumuz vardı ve çok iyiydik bazı sebeplerden dolayı ayrıldık. Ve onların sevgilileriydi bana asıl zorbalığı yapan.simdi okul açılınca yapılacak zorbalıkla düşünemiyorum sevgilileriyle koştuğumuz icin

7.sınıf 2.dönem sınıfa ilkokul arkadaşımdan biri gelmişti ve zorlanabilir diye düşünerek kıza yardım etmek istedim bir çevresi olsun konuşacağı biri olsun diye kız beni terslemeye başladı bende dedim ki demek ki istemiyor kıza tamam dedim gitmedim yanina beden dersi arkadaşımla konuşuyorum çok boş konuşuyorsun diyor istiklal marşında arkadaşımın yanındayim beni itip onun yerine geçiyor sonra kıza karşılık verdiğimde özür dileyip benimle uğraşmayı bırakıyor bende uğraşmaz artık diyorum bir kaç gün sonra benim sıra arkadaşımın arkasından hatta kızın gözünün içine baka baka onun çocukluk arkadaşı ile birlikte yelloz yelloz diyor sıra arkadaşıma soylediğimde dediğimi anlamıyor bende o kıza ters ters bakmaya başlıyorum kız sana demedim diyor bende biliyorum dediğimde önüne dönüyor bundan sonra birkaç takım olay oluyor bütün sınıfı bana karşı doldurup herkesin ya bana zorbalık yapmasına yada zorbalık yapmalarına sessiz kalmasını sağlıyor neyin üzerinden yapıyorlar söyleyeyim ben.İnek diyerek,ders çalışmam,her sene takdir almam ve kitap okumam birilerine çok batmış anlaşılan hani birkaç kişi dese hallederim bütün sınıf! söylerken bile elim ayağım titriyor.Okuduysan da teşekkür ederim.

Bu serinin devamının kesinlikle gelmesi taraftarıyım. Umarım bir gün senin de birçok kişiye zorbalık hakkında verdiğin seminerlere katılırız. Hepimizin birbirimize desteğinin ihtiyacı var. Ben de yaşadığım zorbalıkları anlatmak istiyorum. Ortaokuldan beri fiziksel görünüşüm üzerinde zorbalıklar yaşadım. Okul 1.si bizim sınıftaydı.Bana bir gün tek kaş olduğum için dalga geçti. O zamandan beri aynaya bakmak istemiyorum. Liseye gecince en yakın arkadaşım sürekli kaşımın ortasını almamı istedi. Kalbim kırıldı. O gün aklıma geldi. Ortaokuldayken beden eğitimi öğretmenime söylemiştim bu durumu. O ise umursamadı. Bu daha en basitiydi. Okul 1.si beni hiçbir zaman sevmedi. Sürekli bana bir baltaya sap olmazsın. Matematik netlerin kötü. Sen beni geçemezwin demeye başladı. Öğretmenlerimden bazıları beni haksız buldu. Oysa ben bir sey yapmamıştım. Bazen düsündum o cocuktan ne eksigim var? Sonra ben fen lisesi kazandım. O cocuk Anadolu lisesi kazandı Lisede her sey farkli olur sandim. En güvendiğim arkadaş grubumdaki bir kisi arkamdan konuşmuş. Ve bana "ezik" demiş. Ve daha başka şeyler var ama yazmayacağım. Sonucta guvendiğim kisiden darbe almak o kadar üzdü ki beni... Bunları soylerken bir de benimle hic bir sey olmamis gibi konusuyordu. Mesela teneffüste disari cikalim diyince ben ina kitap okuyorum olmaz derdim. Dün attiğin videoda da bahsetmistim kitap okumakla ilgili yasadiklarimi. O bana sen de profesör mü olacaksın başımıza dedi. Ben yalniz kalmayi seviyorum. Bazen insanlari anlamakta sıkıntı cekiyorum. Ben kitap okuyarak ona ihtiyaç duymuyorum. Ya da siniftaki erkekler bana inek diyor Kitap okuyanlara inek denilmesinden bıktım Ve ben senin sohbet videoların sayesimde kendimle barisik yasiyorum. Umarim bir gun tanisabiliriz. Keske insanlar futbol takımı yüzünden kavga etmek yerine zorbalık hakkinda seminerlere katilsalar... Kisacasi Kendimi bir çöp poşeti gibi hissettim. Kullanıldım ve atıldim bi koseye . Şu an daha mutluyum en azindan o kisiyi yol yakinken hayatimdan cikardim. Eğer bunlari yasayan kisiler varsa tavsiyem bir kağida bu kisiye mektup yazmasi ama gondermeyecek bir yerde saklayacak. Dusuncelerini falan yazacak . Ona hissettirdiği kotu duygulari falan. Ben yapiyorum ve rahatliyorum. Umarim sen de rahatlarsin.💕🦋🩵

Abla benimde çok saçma bir dışlanma şeklim var sırf kitap okuyorum diye zorbalanıylrum

49 kiloyum patates sisko dedi

Arkadaşlar lütfen bu kadar saçma sapan insanlara kulak asmayın.Ben liseye gidiyorum şu an ve herkes zorbalanmistir hayatının bir döneminde. Benim sürekli devam eden bı olayım yok bunun nedeni belki de karşımdaki kişiye bu cesareti vermemem biri size bir şey söylediği zaman sonuçları çok kotu olmayacaksa yahut başka nedeniniz yoksa karsilik vermekten korkmayin. Bu tarz insanlar hayatı boyunca mutlu olamamış ezik egolarını tatmin etmeye çalışan ergenlerdir. Bu insanlar korkunç da gozukseler korkak insanların tekidir ve gerçekten tahmin ettiğinizden çok daha kötü durumdalardır. Şu ana kadar zorbalanan herkesi korumaya çalıştım.lutfen bu kadar aldırış etmeyin çünkü gerçekten değmez bu insanlara. Önünüze bakın arkadaşlar karma herkesi buluyor inanın yasattigini yaşamadan ölmez kimse merak etmeyin. Geleceğinize odaklanip full odak çalışmanızı temenni ederim çünkü eğer şimdi calismazsak yaşadığımız hayatı daha uzun yıllar yasamamiz gerekecek.ornek vereyim sizlere ben biraz sinir problemi olan bir insanım ve su ana kadar birçok kişiyle tartışma yaşadım şu an geriye dönüp baktığım zaman gerçekten bunun için mi karşı karşıya gelmişiz neden ugrasmisim bu üç iqlu şempanzeyel diyorum ehbsbxhwhhd hayatımın bir döneminde kanlı bıçaklı olduğum insanların bazılarının adını unutttum hsgevebdhd gerçekten geçiyor bazı şeyler:) ama yine de iyi yapmışım diyorum bazen yalan da olmasın içini boşaltmak ya da tavsiye almak isteyen olursa çekinmeden yazabilir bu yorumun altına. Unutmayın hiç bir şey şu hayatta kendinizden ve sağlığinizdan değerli değil kocaman sarılıyorum yaralı herkeseee❤(bu arada yorumu okurken farkettim biraz şiddete meyilli bir yazı olmuş. Gidin dövün sovun demiyorum hatta kavga etmenizi tavsiye de etmiyorum. Sadece karşılık vermekten korkmanıza gerek yok demek istedim. Tabi ki bu tavsiyeler kişilere durumlara göre değişiklik gösterebilir. Lütfen her şeyle basetmeye çalışmayın mutlaka daha yetkili birinden yardım isteyin. Yardım almak sizi zayıf biri yapmaz unutmayın.)

Merhaba Sıla seni severek takip ediyorum. Ortaokula ilk başladığım yıl sadece 1 kişi ile önceden tanışıyordum ve zamanla en yakın arkadaş olduk. Bir gün onunla saçma bir sebepten dolayı küstük birkaç gün konuşmadık. Benim sınıfta başka arkadaşım yoktu ama onun önceden tanıdığı bir sürü arkadaşı vardı ve bir anda yalnız kalmıştım artık dayanamayıp barışmak için onunla konuşmak istedim. Teneffüste kapıda konuşalım dedim ve geldi konuştuk ben tekrar arkadaş olmak istediğimi falan söyledim bana pek fazla tepki vermedi sonra da arkadaşları geldi ve gittiler. Ben de tuvalete gittim kabinin içindeyken birden 3 kişi içeriye girdiler küs olduğum arkadaşım ve onun arkadaşları. Birden yanındaki kız benim kapıda ona söylediğim şeyleri ince sesle taklit ediyordu yani arkadaşlarına beni anlatmıştı ve dalga geçiyorlardı. Taklit eden kızla da pek yıldızımız uyusmuyordu birbirimizi sevmiyorduk atışmalarımız bile olmuştu. Tabi ben onlar gidene kadar kabinden çıkamadım. Çok üzüldüm. Bir de sevmediğim biri tarafından dalga geçilmek daha da üzmüştü beni. Sonra arkadaşımla barıştık ortaokul sonuna kadar yine yakındık ama liseye geçince arkadaşlığımız bitti. Ve son olarak demek istediğim şuan 20 yaşındayım ve tuvalette sesini incelterek benim taklidimi yapan kızla çok yakın arkadaşız ve bu konuları konuşup gülüyoruz. Ben de o zamanlar farkında olmadan ona zorbalık yapmışım farketmedigim şeyleri o da bana anlattı 😂

Merhaba sıla abla ben geçen sene 7 sınıf tım bu senenin başında sınıfa gerici ama sınıfa girdiğ andan itibaren benden daha popüler olucağından emindim ilk başta bişi olmadı hata gelip benle konuştu sonra sınavlar başladı ben Disleksi öğrenme güçlüğü B veD nin karıştırma ve okuma bozukluğu olduğum için kaynaştırma öğrencisi olarak kabul ediliyorum o yüzden bana bi kaç sınav farklı yapılır onlarda bunu gördü ve bı kaç tane arkadaş olarak bana gerizekalı ve otistik diyolar hata taklitleri bile var ben bunu ilk günden aileme bildirdim ama bu pek umurlarında olmadı ama ben o günden sonra rehabilitasyon a daha az gittim ama bana en çok dokunan son derstebeni kışkırtmaları ve hocamın karşımızda olmasına rağmen hiç bişi yapılmadı sonra o gece o kadar canım yandıki intiharı düşündüm hatta anksiyete krizi geçirdim annem sayesinde çok geçmeden intiharı büşünmemeye başladım ama bu sene lgs var diye takmamaya başlamak istedim ama hala uyuyamıyorum en çok dokunan şeylerden biri de herkez neredeyse herkes onu savundu ama sana çok teşekkür ederim çünkü normalde Disleksi olan biri kitap okumayı sevmez çünkü anlayamaz ama ben senin sayende okumaktan vazgeçmedim ve hem bı kafa dağıtma aktivitesi hemde paragraf soruları çözebiliyorum yanlış yazdığım kelimeler için özür dilerim ve sana çok teşekkür ederim ben seni o intihar etmeyi düşündüğüm gece keşfettim sen olmasaydın bu bı depresyon ve anksiyete olarak geçmezdi bu son senem ama şunu biliyorum bı kaç tane daha zorbalık videonu izledim ve bunun geçici olduğunu bana inandırdığın için sana teşekkür ederim

Bu kitapta gokcen ve bebegi oluyor muu

Ahh o hot mama allağı 😂😂😂

İnsanların saçma sapam yorumlarından dolayı 1 senedir anoreksiya ve yeme ataklarıyla mücadele ediyorum hayatım 1 senedir bu yediklerimin etrafında dönüyor zehir oldu hayat hâlâ da öyle iyileşmeye çalışıyorum.Herkes kendi hayatına odaklansa hiçbir sıkıntı kalmaz

Beyaz leke maraton gelsin ağaç olduk

Sılayı sevenler butonu

Sılammm video atmışş 😻🤍

3.videoyu bi kaç gün önce izleyip keşke bi daha çekse demiştim 🥺

Sıla abla ❤❤❤

Sıla makyajla ilgili videolar atar mısın?

merhaba sıla. videolarını, sen ilk çekmeye başladığından beridir izliyorum. ortaokul sonuncu sınıftım, yıl 2017 ya da 2018'di sanırsam, ve ben aniden hiçbir alakası yokken senin bir videonun yorumlarına bütün zorbalanma hikayemi yazmıştım. anlattığım ilk yerdi, ilk kişiydin. neden bilmiyorum, ama yazmıştım. her şey çok kötüydü. eğer her şey düzelmezse hayatıma son vereceğimden bahsetmiştim. liseye geçtiğimde işler benim için çok farklı olmadı. ama bazı şeyler iyi gidiyordu, ve bu benim için yeterliydi. mutluydum. umurumda değildi. olmayacaktı da. son zamanlara kadar. her şey benim için çok kötü gidiyor. terapi almaya başladım. bir süre geçti ama bir farkı olmadı. olacağını düşünmüyorum. kendimi kandırıyorum. ben çok kötüyüm. ve tam da ağlarken senin bu başlıklı videon önüme düştü. yine geldiğim ilk yer burası oldu. bu kanal safe place'imdi, hâlâ öyle. seni seviyorum. her şeyin bir gün düzeleceğini umuruyorum. bu yorumu neden yaptım bilmiyorum. muhtemelen sonra utanır ve silerim. bu sözüm, zorbalığa hayatının bir köşesinde uğramış ya da şu an uğrayan herkese: yalnız değilsin. olmayacaksın. bu söze ihtiyacın olduğunu biliyorum. benim de vardı.

Sılayı seven kaç kişiyiz?❤

İlk Benim Sılacım 1. Like benim 2dak💖❤❤😍